οπτιμάτοι

Στρατιωτικό σώμα του βυζαντινού στρατού, που συγκροτήθηκε τον 4o αι. και πήρε την ονομασία του από τη λατινική λέξη optimates (= άριστοι). Αρχικά αριθμούσε 10.000 άντρες, έπειτα όμως η δύναμη του μειώθηκε, μέχρι που διαλύθηκε τελείως. Το σώμα αναφέρεται κυρίως στο Στρατηγικό του Μαυρίκιου, έργο του 6ου αι. Η περιοχή όπου στρατοπέδευε αποτελούσε ιδιαίτερο θέμα, γνωστό με την ονομασία Oπτίματον. Βρισκόταν στην αρχαία Βιθυνία, ανάμεσα στην Προποντίδα, στον Βόσπορο και στη δυτική άκρη όπου οι ακτές του Εύξεινου Πόντου. Κυριότερες πόλεις ήταν η Νικομήδεια, έδρα του θέματος, ο Αστακός, η Δακύβιζα, η Παρθενούπολη και η Χιλή. Το θέμα αυτό δεν ήταν αξιόλογο, γι’ αυτό και ο διοικητής του δεν είχε τον τίτλο στρατηγού αλλά δομέστικου. Αργότερα όμως εξισώθηκε με τα άλλα θέματα και οι κατά καιρούς διοικητές του είχαν τον τίτλο του στρατηγού.

* * *

ὀπτιμᾱτοι, οι (ΑΜ)

μσν.

σώμα επίλεκτων στρατιωτιών

αρχ.

μία από τις δύο κύριες πολιτικές ομάδες τών πατρικίων κατά τη διάρκεια τής ύστερης ρωμαϊκής δημοκρατίας, από το 133 περίπου π.Χ. ώς το 27 π.Χ.

[ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. optimates «ισχυροί, άριστοι πολίτες»].